سران بسیاری از کشورها با اذعان به اینکه وضع مقررات یکسان در مورد شرایط حمل و نقل هوایی بین‌المللی از نظر اسناد مورد استفاده در این نوع حمل و نقل و همچنین از نظر مسئولیت متصدی حمل و نقل کمال سودمندی است، نمایندگان خود را تعیین کرده‌اند تا کنوانسیونی را تحت عنوان (کنوانسیون مربوط به یکسان کردن برخی مقررات حمل و نقل هوایی بین‌المللی) موسوم به (کنوانسیون ورشو) تنظیم و امضا کنند. این کنوانسیون در تاریخ ۱۲ اکتبر ۱۹۲۹ مشتمل بر یک مقدمه و ۴۱ ماده و یک پروتکل در ورشو تنظیم و امضا شد. کشور ما نیز بر اساس ماده واحده مصوب خرداد ماه ۱۳۵۴ به این کنوانسیون ملحق شده است.
این کنوانسیون در مورد هر نوع حمل و نقل بین‌المللی اشخاص و لوازم شخصی یا کالا که توسط هواپیما و در ازای دریافت کرایه صورت گیرد و همچنین هر نوع حمل و نقل مجانی که توسط یک متصدی حمل و نقل هوایی انجام پذیرد، اجرا می‌شود.
حمل و نقل‌هایی که طبق مقررات کنوانسیون‌های پستی بین‌المللی انجام می‌شود و همچنین حمل و نقل هوایی بین‌المللی جهت پروازهای آزمایشی به منظور برقراری سرویس منظم هوایی و حمل و نقلی که در اوضاع و احوال فوق‌العاده و خارج از حدود فعالیت عادی متصدی حمل و نقل باشد شامل نمی‌گردد. متصدی حمل و نقل برای حمل مسافر بایستی بلیت صادر کند و برای لوازم شخصی به استثنای اشیای کوچک شخصی که خود مسافر نگهداری می‌کند، رسید صادر و تحویل دهد.